1913 - 1923 Γιωρκάτσιης
Γιωρκακούϊν
Τον φώναζαν Γιωρκακούιν, ήταν ο πιο
πλούσιος του χωριού και ήταν γεωργός. Υπηρέτησε ως κοινοτάρχης απο το 1913
περίπου, μέχρι το 1923. Την εποχή εκείνη τα σύνορα της Χλώρακας έφταναν μέχρι
τον κύριο δρόμο της Έμπας. Το 1920 μια μεγαλη πυρκαγιά κατέκαυσε όλη την περιοχή
απο την σημερινή Λεωφόρο Μακαρίου και άνω, απο έρευνες δε, απεδόθη σε
κακοβουλία. Όταν επρόκειτο για κακόβουλη ζημία και δεν ευρίσκετε ο ένοχος, την
ζημία καλείτο να πληρώσει η κοινότητα. Σε αυτή την περίπτωση επειδή ο
κακόβουλος εμπρηστής δεν βρέθηκε, η αποικιοκρατική κυβέρνηση απέτεισε το ποσό
των οκτώ λιρών απο απο την κοινότητα της Χλώρακας ως πρόστιμο, διότι όλα
τα χωράφια στην περιοχή ανήκαν σε Χλωρακιώτες. Ο κοινοτάρχης της Χλώρακας, ο
Γιωρκάτζιης, ηρνήθη να πληρώσει με δικαιολογία ότι η περιοχή δεν ανήκε στην
κοινότητα της Χλώρακας, αλλά της Έμπας. Η κοινότητα της Έμπας απεδέχθη αυτή την
κατάσταση, πλήρωσε το πρόστιμο, και απο τότες η περιοχή αυτή εντάχτηκε στην
περιφέρεια της Έμπας.
1923 - 1932 Χριστόδουλος Αζίνας
Η καταγωγή του έφτανε
απο την Κισσονεργα. Πήρε το παρατσούκλι Αζίνας διότι σαν κοινοτάρχης ήτο πολύ
αυστηρός, και επειδή την τότε εποχή οι κοινοτάρχες είχαν το δικαίωμα να
επιβάλλουν ποινές για διάφορα παραπτώματα, αυτός ήτο πολύ αυστηρός στην επιβολή
τιμωριών. Κατά άλλους πήρε το όνομα Αζινας γιατί τις δουλειές του τις τελείωνε
γρήγορα.
1932 - 1940 Αντωνάς Λιασίδης
Τον καιρό της Αγγλοκρατίας,
έπρεπε ο κόσμος να πληρώνει φόρο. Όταν δεν υπήρχαν λεφτά σε μετρητά, οι
Αποικιοκράτες έπαιρναν μέρος από το γέννημα (σοδειά) των Κυπρίων. Αυτό το
μερίδιο ισούτο με το ένα δέκατο της παραγωγής, και ονομάζετο δεκατία (ήταν η
λεγόμενη φορολογία της δεκατίας). Την εποχή εκείνη οι εισπράχτορες
κυκλοφορούσαν με άλογα, και
γυρνούσαν όλη την ύπαιθρο καταμετρώντας τη σοδειά του καθενός, και έπρεπε πρώτα
να πάρουν οι Άγγλοι το μερίδιο τους, και ύστερα ο γεωργός είχε το
δικαίωμα να μεταφέρει το υπόλοιπο γέννημα από τα χωράφια στο σπίτι του.
Στις υποχρεώσεις του
μουχτάρη, ήταν να τους φιλοξενεί και να τους βοηθεί στην είσπραξη των φόρων.
Ο Αντωνάς Λιασίδης ως κοινοτάρχης ηταν φιλόξενος και τους εξυπηρετούσε.
Όταν στις θέσεις αυτές διορίστηκαν Έλληνες, οι λεγόμενοι Μαμούρηδες (από τη
λέξη μαμούρι που σήμαινε μικρός στην ηλικία, υπηρέτης του σπιτιού), ως
κοινοτάρχης, έδωσε τη θέση αυτή στόν αδελφό του Γιάννη Λιασιδη Πουρνελλο και
στον υιό του Αντώνη Πούρνελλο (αργότερα Π/Αντώνη), και υστερότερα στον επίσης αδελφό
του (απο αλλο πατερα) Πιστέντη Χ’ Χαραλάμπους που ήταν άνθρωπος μεγαλόσωμος,
και ο πιο δυνατός από όλο το χωριό σε σωματική δύναμη όπως ενθυμούνται οι
γεροντότεροι. Ήταν αυτός, ο τελευταίος Μαμούρης γιατί η φορολογία της δεκατίας
καταργήθηκε.
1940 - 1956 Γεώργιος Χρ. Λαούρης
Όταν ο Αντωνάς Λιασίδης
περιήλθε σε βαθειά γερατειά, έπρεπε να αντικατασταθεί από την θέση του
μουχτάρη. Την εποχή εκείνη οι κοινοτάρχες εδιορίζοντω από τον έπαρχο, και ήσαν
αρχηγοί με πολλη δύναμη στις κοινότητες. Σκέφτηκε ότι έπρεπε να χρησιμοποίησει
την δύναμη αυτή, ώστε επόμενος στη θέση του να διοριστεί ο υιός του Ιωάννης
Λιασίδης. Έσφαξε το λοιπόν μια γουρουνιά γαλατερή πεντέξι οκάδες (ήταν η
γουρουνιά την εποχή εκείνη το ανώτερο δώρο που εχρησιμοποιήτω ως κανίσσιη), και
την πήρε πεσκέσι (δώρο) στον τότε βηθό διοικητή τον Μενοικέα, ο οποίος όμως του
εξήγησε ότι για να διοριστεί κάποιος κοινοτάρχης, έπρεπε να έχει υπηρετήσει
πρώτα ως Αζάς (βοηθός κοινοτάρχη). Γι αυτό το λόγο, τον διόρισε Αζά, και ως
κοινοτάρχη διόρισε τον Γεώργιο Λαούρη.
Ο Γεωργιος Λαούρης
γεννήθηκε το 1895, παντρεύτηκε την Βαρβαρού Χ΄Τσιηπρή, και από τα 9
παιδιά τα οποία απέκτησε, οι 3 απεβίωσαν σε μικρη ηλικία, από τους άλλους 6 οι
δυο οπως και ο ίδιος ήσαν εξαίρετοι ιεροψάλτες. Στα 40 του χρόνια το 1935, αναλαμβάνει
επίτροπος της εκκλησίας, ενώ από το 1932 υπηρετεί τα κοινά από την θέση του Αζα
για 8 συνεχή χρόνια, οπότε και διορίζεται μουχτάρης. Το 1939 είναι από τα
ιδρυτικά μέλη της ΣΠΕ Χλώρακας. Το 1950 πρωτοστατεί και εργάζεται με όλες του
τις δυνάμεις για την πραγματοποίηση του Ενωτικού δημοψηφίσματος με την Ελλάδα.
Από την θέση του κοινοτάρχη, συνέβαλε σε μεγάλο βαθμό στην ανάπτυξη της
Χλώρακας στα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια. Το 1956 υπέβαλε παραίτηση ως
διαμαρτυρία για τη στάση της Βρετανικής Κυβέρνησης για μη παραχώρηση στον
Κυπριακό λαό το δικαίωμα της Ελευθερίας. Απεβίωσε το 1987.
1956 - 1974 Ιωάννης (Μαυρόγιαννος) Λιασίδης
Διαδέχεται τον
Χριστόδουλο Λαούρη, και επαναδιορίζεται το 1960 από τον υπουργό εσωτερικών της
νεοσύστατης Κυπριακής Δημοκρατίας Πολύκαρπο Γιωρκάτζιη. Γεννήθηκε το 1902.
Κατείχε το γνωστό καφενείο στην κεντρική πλατεία, και εκτός από τους καφέδες,
ησχολείτο και με την τέχνη της πράξης. Ήταν δηλαδή είδος πράτη και μεσιτέμπορα.
Ήταν μεσάζων μεταξύ παραγωγών και φθαρτεμπόρων, ώστε σε συμφωνημένη τιμή, να
παραδίδουν τα λαχανικά τους οι πρώτοι στους δεύτερους.
Ήταν μια συμφέρουσα
εργασία, ήταν ευκατάστατος, έτσι μπορούσε και έδινε βερεσέ στους θαμώνες του
καφενείου, αφου εκείνη την δύσκολη εποχή οι κάτοικοι πολλές φορές δεν είχαν
χρήματα ούτε για καφέ. Κάθε φορά όταν εγίνοντο εκλογές στην κοινότητα για
ανάδειξη επιτρόπων στην εκκλησία και στην ΣΠΕ, πριν να τελειώσουν αυτές,
ετοίμαζε τραπέζια και γλέντια για να γιορτάσει την εκλογή του με τους
ψηφοφόρους του, ως να ήξερε ότι θα ήτο νικητής. Και επειδή πάντα εκλεγόταν, τον
ονόμαζαν Λευκό Πολιτευτή. Ήταν την εποχή τη δική του, που η Κυβέρνηση έφερε το
νερό στην κοινότητα από την περιοχή Σταυρός στην Τσάδα. Το έφεραν με σωλήνες,
και έκτισαν σε όλο το χωριό σε ταχτά διαστήματα βρύσες με το σήμα της
νεοσύστατης Δημοκρατίας πανω σε αυτές, και από αυτές έπαιρναν όλοι οι κάτοικοι
νερό. Αργότερα τοποθετήθηκε νερό σε όλα τα σπίτια. Κατά την περίοδο του 1970
διενεργείται στην Χλώρακα ο αναδασμός. Την δική του εποχή επίσης κατασκευάστηκε
το κοιμητήριο και το γήπεδο στην παλιά του μορφή στον Άγιο Νικόλαο. Κάποιος
όταν αρρωστούσε χρειαζόταν χαρτί από τον μουχτάρη για να παει στο Νοσοκομείο.
Υπήρχαν δυο ειδών από αυτά. Το λευκό που με αυτό η εξέταση και η θεραπεία ήταν
δωρεάν, και το κόκκινο που με αυτό ο ασθενής πλήρωνε. Το πρώτο ήταν για τους
άπορους, ενώ το δεύτερο για τους υπόλοιπους. Ο Ιωάννης Λιασίδης έδινε σε όλους
λευκά χαρτιά, με αποτελεσμα πολλές φορές να δέχεται επιπλήξεις από τον Έπαρχο.
Απεβίωσε ξαφνικά το 1974 ενώ ήτο ακόμη κοινοτάρχης.
1974 - 1984 Ιωάννης Χ' Οικονόμου
Μετά τον θάνατο του Ιωάννη Λιασίδη, στην θέση του κοινοτάρχη διορίζεται ο Ιωάννης Χ΄Οικονομου. Υπηρέτησε δυο θητείες. Στην πρώτη ως διορισμένος, και στην δεύτερη μετά από αλλαγή της νομοθεσίας κατέρχεται υποψήφιος σε εκλογές κατά τις οποίες αφου εκλέγονται 5 αζαδες, αυτοί σε μεταξύ τους ψηφοφορία εκλέγουν αυτόν ως κοινοτάρχη. Γεννήθηκε το 1916 και αποφοίτησε την 6η τάξη του Δημοτικού Χλώρακας. Του άρεσε να διαβάζει, και για ολόκληρη τη ζωή μελετούσε μόνος του, με ιδιαίτερη αγάπη στην ιστορία και την λαογραφία. Το 1931 έλαβε μέρος στα Οκτωβριανά, συμμετέχοντας στην προσπάθεια να κάψουν την αστυνομία. Έλαβε μέρος στην ΕΟΚΑ. Διατέλεσε επαρχιακός γραμματέας της ΠΕΚ και από αυτή τη θέση βοήθησε στην ανάδειξη του Κλεόπα σε ηγούμενο Κύκκου. Το 1958 διατέλεσε ταμίας της εκκλησιαστικής επιτροπής κατά τον Παγκύπριο έρανο για ανοικοδόμηση της εκκλησίας μετά τον σεισμό του 1953. Διατέλεσε πρόεδρος του εποπτικού συμβουλίου της ΣΠΕ, μέλος της χωρητικής αρχής, και τέλος υπηρέτησε ως κοινοτάρχης. Από τη θέση αυτή και ως προεδρεύων του κοινοτικού συμβουλίου, επέτυχε την ένταξη της κοινότητας στο σχέδιο υδατοπρομηθειας χαμηλών περιοχών, συνέβαλε στην αγορά σκυβαλοφόρου οχήματος, στη διαπλάτυνση των δρόμων, στην ίδρυση κοινοτικού νηπιαγωγείου, και επέτυχε ώστε να κινηθούν οι διαδικασίες για την κατασκευή του γηπέδου. Απεβίωσε το 2008.
1984 - 2001 Χαράλαμπος Κυπριανού
Μετά από τροποποίηση του
νόμου γίνονται ταυτοχρόνως δύο εκλογές. Μία για ανάδειξη χωρητικής αρχής, και
μία για Συμβούλιο Βελτιώσεως. Η κοινοτική αρχή χάνει τις εξουσίες της και
λειτουργεί τυπικά. Ο κοινοτάρχης συμμετέχει στο κοινοτικό συμβούλιο εξ οφικίου και δικαιούται να συμμετέχει ως παρατηρητής και να έχει δικαίωμα ψήφου. Στις
συνεδριάσεις προεδρεύει ο Έπαρχος.
Στις εκλογές για
χωρητική αρχή, αναδεικνύεται κοινοτάρχης ο Χαράλαμπος Κυπριανού. Στις επόμενες
εκλογές αλλάζει ο νόμος και ο κοινοτάρχης αναδεικνύεται απ ευθείας από το λαό.
Σε αυτή την αναμέτρηση κερδίζει ο ίδιος. Αναδεικνύεται επίσης από ξεχωριστές
εκλογές η κοινοτική αρχή (Αζάδες), και τα μέλη του Συμβουλίου Βελτιώσεως. Το
καθεστώς διοίκησης παραμένει το παλιό.
Ο Χαράλαμπος Κυπριανού επανεκλέγεται για
τρίτη θητεία, ενώ σε αυτήν η χωρητική αρχή καταργείται. Κατά την διάρκεια της
Θητείας του έθεσε τρεις βασικους βασικούς στόχους. α) φρόντισε ώστε ο κόσμος
όλος να μπορεί να επισκέπτεται το Νοσοκομείο πληρώνοντας ένα συμβολικό ποσό της
μας λίρας μόνον. β) Φρόντισε και κτίστηκαν περισσότερες αίθουσες στο Δημοτικό
σχολείο κατ αρχάς, και αργότερα μαζί με άλλους συνετέλεσε ώστε να κτιστεί το Β’
Δημοτικό σχολείο μαζί και το Κοινοτικό Νηπιαγωγείο. γ) Δούλεψε μαζί με τους
υπόλοιπους Κοινοτικούς συμβούλους για ανάπτυξη και πρόοδο. Αγοράστηκε η Βρύση
και τα δυο παρκινγκ όπως και χωράφι 9 σκαλών στην Τρεμιθούσα, σκάφτηκαν
διατρήσεις, τοποθετήθηκαν σωληνώσεις, κτίστηκαν 2 καινούργια ντεπόζιτα στα
Πετρίδια και με αυτό τον τρόπο κατάφεραν να λύσουν το πρόβλημα της έλλειψης
πόσιμου νερού στην κοινότητα. Τοποθετήθηκαν επίσης σωλήνες και μεταφέρθηκε νερό
όπως και ρεύμα στην παραλία για εξυπηρέτηση των τουριστικών μονάδων βοηθώντας έτσι την τουριστική ανάπτυξη. Διανοίχτηκε η λεωφόρος Χλώρακας μέχρι
την Κάτω Πάφο, στρώθηκαν όλοι οι δρόμοι με πρέμιξ, και τέλος
κατάφερε ώστε το υπουργείο παιδείας να πωλήσει στην κοινότητα τη γη στην οποία
ευρισκόταν το παλιό δημοτικό σχολείο της "παιδικής στέγης" και αφου
επιδιορθώθηκαν τα κτίρια, στεγάστηκε το κοινοτικό Συμβούλιο. Ήταν πολύ αγαπητός
ως κοινοτάρχης, και τον εψήφιζαν οπαδοί από όλες τις πολιτικές παρατάξεις. Υπηρέτησε τρεις
συνεχόμενες θητείες και δεν διεκδίκησε τέταρτη.
2001 - 2011 Ανδρέας Μαυρέσης
Ο Ανδρέας Μαυρέσης γεννήθηκε το 1941 στη
Χλώρακα και κατάγεται από φτωχή αγροτική οικογένεια. Φοίτησε στο Δημοτικό
σχολείο της κοινότητας και απεφοίτησε από το Ελληνικό Γυμνάσιο Πάφου το 1960.
Ακολούθως εγγράφεται στην Παιδαγωγική Ακαδημία Κύπρου όπου το 1962 παίρνει το
πτυχίο δασκάλου ύστερα από μια περιπετειώδη διαδρομή. Αφου δεν υπήρχαν χρήματα
στην οικογένεια για να συνεχίσει τις σπουδές του, τις διέκοψε για δυο χρόνια
και ξενιτεύτηκε στην Λεμεσό και εργαζόταν ως εργάτης, μαζεύοντας και φυλάγοντας
χρήματα τα οποία χρησιμοποίησε αργότερα και συνέχισε τις σπουδές του
τελειώνοντας το γυμνάσιο και την Παιδαγωγική ακαδημία. Σαν εκπαιδευτικός
υπηρέτησε στην κοινότητά απ’ όλες τις βαθμίδες της Δημοτικής Εκπαίδευσης. Πέντε
χρόνια σαν απλός δάσκαλος, τρία χρόνια σαν Βοηθός Διευθυντής και πέντε χρόνια
σαν Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου της κοινότητας, απ’ όπου και αφυπηρέτησε
το 2001,αφήνοντας πίσω του μεγάλη προσφορά στην εκπαίδευση. Το 1980 εκλέγεται
μέλος της Εκκλησιαστικής Επιτροπής Χλώρακας, πόστο το οποίο ακόμη υπηρετεί. Επί
θητείας του κτίζεται η μεγαλη αίθουσα εκδηλώσεων της εκκλησίας. Το 1987 σε
συνεργασία με άλλους επιτρόπους, κατασκευάζεται η κεντρική πλατεία της
εκκλησίας. Διαμορφώνονται οι εξωτερικοί χώροι των παρεκκλησιών του Αρχαγγέλου
Μιχαήλ, Αγίου Νικολάου και Αγίου Γεωργίου, γίνεται δεντροφύτευση,
κατασκευάζονται μικρά πάρκα – παιγνιδότοποι, πλακόστρωτα, και τοποθετείται
φωτισμός. Με την αφυπηρέτηση του από την δημόσια υπηρεσία συμπίπτουν οι
κοινοτικές εκλογές του 2001. Τις διεκδικεί, τις κερδίζει, και εκλέγεται
κοινοτάρχης. Στις επόμενες εκλογές του 2007επανεδιεκδικει την θέση του
κοινοτάρχη, στην οποία και επανεκλέγεται. Έκτοτε υπηρετεί από την θέση αυτή
επιδεικνύοντας πλούσια δράση και έργο σε έργα υποδομής, όπως: α) Αποχετευτικό
(συνεχίζεται) β) Αλλαγή Υδρευτικού δικτύου (συνεχίζεται) γ Κατασκευή παραλιακού
πεζόδρομου, δ) Δημιουργία Κοινοτικού πάρκου (βγήκαν σε προσφορές) ε) Κτίσιμο
κοινοτικών κτιρίων (ετοιμάζονται σχέδια) στ) Δημιουργία νέου κοιμητηρίου
(τελείωσε), στ) Kτίσιμο
του Αγίου Υπάτη (απο δωρεάν Γιαννάκη Αριστοδήμου) και το κυριότερο του εργο, ζ)
Κατασκευή αμφιθεάτρου (εχουν αρχίσει οι εργασίες).
Δεκέμβριος 2011, νέος κοινοτάρχης ο Κλεόβουλος Παπακώστας
Στις εκλογές που διεξηχθησαν νικητής
ανεδείχθη ο Κλεόβουλος Παπακώστας. Γεννήθηκε το 1952. Είναι κάτοχος
πτυχίου στη διοίκηση επιχειρήσεων της ανώτατης σχολής Οικονομικών και Εμπορικών
Επιστημών Αθηνών. Από το 1984 μέχρι το 1992 διετέλεσε μέρος της εκκλησιαστικής
επιτροπής Χλώρακας. Από το 1989 μέχρι το 1994 διατέλεσε μέλος του Κοινοτικού
Συμβουλίου Χλώρακας. Από 1995 μεχρι το 1996 διετελεσε μελος του διοικιτικου
Συμβουλιου του ξενοδοχειου Άγιος Γεώργιος και είναι διευθυντικο στελεχος του
ίδιου ξενοδοχείου.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΛΙΑΣΙΔΗΣ
Δεκέμβριος 2017, εκλέγεται Κοινοτάρχης σε ηλικία 33 ετών, ο Νικόλας Λιασίδης.
Γεννήθηκε στις 12/06/1983 στην Χλώρακα. Ειναι Υιός του Ανδρέα Ν. Λιασίδη
και της Χρυστάλλας Μακρή. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο Χλώρακας και αποφοίτησε
από το Λύκειο Αγίου Νεοφύτου. Υπηρέτησε την Στρατιωτική του θητεία με τον βαθμό
του Λοχία και μετα το πέρας των στρατιωτικών του υποχρεώσεων μετέβηκε στην
Αθήνα για σπουδές. Σπούδασε Επικοινωνία και ΜΜΕ με ειδικευση στα Νέα Μέσα και
την Πολιτική Επικοινωνία.
Έχει εργαστεί σε Εφημερίδα και Ραδιόφωνο, ηταν εκδότης και Διευθυντής
μηνιαίου περιοδικού, εργάστηκε για χρόνια σε δικές του ιδιωτικές επιχειρήσεις
και τώρα κατέχει Διευθυντική θέση σε Ξενοδοχείο.
Υπήρξε ενεργό μέλος της φοιτητικής παράταξης Πρωτοπορίας Αθηνών κατά τα
φοιτητικά του Χρόνια και διετέλεσε μέλος και Αντιπρόεδρος της ΝΕΔΗΣΥ Πάφου.
Συμμετείχε για χρόνια στο Δ.Σ του Ακρίτα Χλώρακας.
